بستری که آموزش را مجازی میکرد و نیازی به حضور در کلاسهای درس نبود. کمبودمعلم که پیش از این به صورت اضافه کار حضوری در سیستم آموزش و پرورش رفع میشد خواسته یا ناخواسته باید در بستر شاد هم مرتفع میشد و اضافهکاری که قبلاً حضوری بود هم مجازی شد. با این شرایط اضافهکاری این معلمان نیز براساس میزان برگزاری آموزشهای مجازیشان باید پرداخت میشد. اما این داستان سبب شد تا پرداخت اضافهکاریهای معلمان با مشکل مواجه شود و تا امروز درصد کمی از آنچه باید در یک سال اخیر بابت اضافهکاری به آنها پرداخت میشد به حساب آنها واریز شده است.
یکی از معلمان شاغل در مدارس مشهد در این زمینه میگوید: سال گذشته با توجه به شیوع کرونا و کمبود نیرویی که در بحث آموزش در سیستم آموزش و پرورش وجود داشت قرار بر این شد برای جبران این کمبود فعالیت برخی معلمان به صورت اضافهکاری در بستر شاد ادامه یابد که فعالیت از اسفندماه ۹۸ در شاد شروع شد.
وی میافزاید: با اینکه اضافهکار ما از اسفند در شاد آغاز شده بود اما گفتند بحث پرداختیها از ۱۵ فروردین به بعد و در سه ماه فروردین، اردیبهشت و خرداد انجام خواهد شد. در این سه ماه درگیر کلاس و آموزش به دانشآموزان بودیم و تا یازدهم بهمن هیچ پرداختی انجام نشد تا اینکه ۱۱ بهمن مبلغی به حساب ما بابت اضافهکاریهای اول سال واریز شد، رقمی در حدود ۴۴ درصد از آنچه باید برای فروردین، اردیبهشت و خرداد پرداخت میشد به معلمان دادند. ۲۱ بهمن مبلغ دیگری به حسابمان واریز شد که گفتند با این مبلغ مطالبات سه ماه اول کامل پرداخت شده است در حالی که با پرداخت دومی، حداقل ۲۵ درصد از پولی که برای اضافهکار اول سال باید پرداخت میشد فاصله داشت.
این فرهنگی میافزاید: همه اینها در حالی اتفاق افتاده که از ابتدای سال تحصیلی (مهرماه) نیز مطالبات ما پرداخت نشده و خبری از آن نیست!
یکی دیگر از معلمان در این خصوص میگوید: چرا نباید برای کاری که ما انجام دادیم و اضافه بر سقف کاری خودمان بوده این گونه بلاتکلیف بمانیم و هر روز بگویند فردا و پس فردا؟ تازه همان حقی هم که با تأخیر چندین ماهه پرداخت میشود کامل نیست و سر و ته آن را میزنند.
او ادامه میدهد: بسیاری از همکاران ما در حال حاضر بیانگیزه شدهاند و میگویند اگر مطالباتمان پرداخت نشود انگیزه چندانی برای اضافه کار کردن نمیماند و امکان اینکه به این شکل ادامه دهند خیلی کم میشود.
نظر شما